توچال را تپه شهری نكنیم، حوادث كوهنوردی در پناهگاه ها بیشتر است
حیوان خانگی: فعالان محیط زیست نسبت به ساخت و ساز و توسعه طرح های گردشگری همچون تله كابین در كوه ها همچون قله توچال ابراز نگرانی می كنند و آن را سرچشمه فسادهای اقتصادی گسترده می دانند.
مدیر گروه دیدبان كوهستان ایران با اشاره به نگرانی فعالان محیط زیست از شایعات مربوط به توسعه تله كابین تا قله توچال و ساخت پناهگاه دو طبقه و رستوران در این منطقه به خبرنگار مهر اظهار داشت: از سال های پیش طرحی بوده كه روی قله توچال پناهگاه بسازند. عنوانش پناهگاه است ولی فراتر از پناهگاه است و صحبت از ساختمان دو طبقه می گردد و ما به این ها هتل پناهگاه یا رستوران پناهگاه می گوییم.
عباس محمدی اضافه كرد: صرف نظر از اینكه پناهگاه باشد یا هتل یا رستوران، قله توچال بعنوان بلندترین نقطه مشرف به شهر باید از ساخت و ساز در امان باشد. به صورت نمادین هم كه شده دست كم خود قله باید از هر گونه ساخت و ساز در امان باشد. ضمن اینكه گذاشتن بار اضافه روی قله توچال از نظر اكولوژیكی سبب تخریب و آلودگی بیشتر می گردد.
وی توضیح داد: وقتی شما پناهگاه یا هتل در یك جایی دارید خود به خود ریخت و پاش زباله و تجمع آدم ها و تجمع پساب و فضولات انسانی بیشتر می گردد. از همه این ها كه بگذریم منظر طبیعی كوه به هم می خورد و توهین به نماد تهران است كه شما در قله كوه یك ساختمان بسازید. یعنی به آن عظمت كوه یك جوری توهین كرده اید یا حقیرش كرده اید. از جنبه معنوی و روانی هم قله ها محترم تر و معتبرتر از اینی هستند كه ما رویشان ساخت و ساز نماییم.
بدترین حادثه های كوه در نزدیكی پناهگاه رخ می دهد
این فعال محیط زیست اخطار داد: قبل از این مستندا با آمار و ارقام نشان داده ایم هر جا كه پناهگاه هست حادثه بیشتر است. بدترین حادثه های منجر به مرگ را دور و بر پناهگاه داریم كه نمونه اخیرش در آذر ماه ۹۶ بود در منطقه اشترانكوه. در این كوهستان سال پیش ۹ نفر مردند كه هر كدام با یك اتفاقی مردند. یكی سرمازده شد، یكی را بهمن زد و علتش این بود كه در راه صعود به قله پناهگاه هست و هرچند شرایط زمستانی بود و بارندگی بود دوستان ما كه اتفاقا كوهنوردان زبده ای بودند و همه شان مربی و راهنمای كوهستان بودند به امید پناهگاه بیش از آن ظرفیت خودشان و توان خودشان صعود كردند و ساعت های اضافه روزهای كوتاه پاییزی را در كوه گذراندند. مجموعه عواملی دست به دست هم داد تا حادثه دردناكی به وجود آمد كه ۹ نفر كوهنورد زبده مردند.
كوه را از حالت طبیعی خارج كرده اند
محمدی افزود: پناهگاه در كوهستان معمولا سبب تجمع آدم ها و در نتیجه تجمع خطر می گردد. این وقتی است كه مبحث را از جنبه كوهنوردی ببینیم ولی در توچال مبحث دیگری هست و آن ساخت و ساز زیادی است كه تله كابین توچال بوجود آورده است. هتل و پیست و اسكی و پیست موتورهایی كه روی كوه همه جا می روند. مجموع این ساخت و سازها در توچال یك فضایی را به وجود آورده كه اسمش را فضای شهری شده می گذاریم. یعنی كوهستان را از حالت طبیعی خودش خارج كردند و شبیه به یك تپه داخل شهر شده است. ما با این مخالفیم.
وی تاكید كرد: ما می گوییم توچال یكی از آخرین پناه های طبیعی مردم شهرزده تهران، این شهر شلوغ است. یعنی جایی است كه از نظر طبیعی كم و بیش وضعیت خودش را حفظ نموده و ما اگر این را از دست بدهیم دیگر هیچ نقطه طبیعی نزدیك به خودمان نداریم. حفظ این طبیعت، حفظ كلیتش، آن چارچوب كلی این كوهستان، برای شهر تهران با این جمعیت ۱۵ میلیونی یك لزوم است. این است كه اگر ساخت و سازی روی قله صورت گیرد این مجموعه تله كابین و پیست و هتل و... دامنه اش درست تا نوك قله توچال هم خواهد آمد و یعنی آخرین پناه طبیعی هم از بین می رود و داخل محدوده شهری شده قرار می گیرد.
مؤانست مردم با حیات وحش در توچال
مدیر دیدبان كوهستان افزود: خوشبختانه توچال با این حال كه این همه آدم در آن رفت و آمد دارد هنوز حیات وحش نسبتا خوبی دارد. یك جاهایی هست كه شهر و طبیعت در هم آمیخته می شوند. مثال های زیادی در دنیا هست كه مثلاً می گفتند بیشترین جمعیت متراكم پلنگ در دنیا دور و بر شهر بمبئی است. یك فیلم مستند نشان می داد كه مردم بمبئی گراز و خوك پرورش می دهند كه خوراك خوبی برای پلنگ است. پلنگ در خیابان و حاشیه شهر می آمد و می رفت و در فیلم نشان داد كه یك بچه خوك گرفت و رفت دامدار هم سر و صدایی كرد و رفت! خیلی هم جدی دنبال این نبود كه پلنگ را بزند و بكشد. از این نمونه ها هست و در ایران ما چند جا به همین شكل داریم كه یكیش همین توچال است. یعنی جایی كه حیات وحش دارد و مردم هم هستند اما ضرورتا به شكار منجر نمی گردد. شاید به این خاطر كه مردم نوعا شكارچی نیستند، به آن معنا كه در بعضی مناطق دیگر اساساً كسانی كه در كوه هستند دنبال شكارند.
محمدی افزود: همین مردم برای شكارچی ها مزاحم هستند. یك شكارچی جایی كه آدم های زیادی هستند شكار نمی رود یا از قانون می ترسد یا شكار فراری می گردد. خودم بارها در محدوده توچال گله های خوب قوچ و میش دیدم. خودم خرس ندیده ام ولی دوستان دیده اند و تصویربرداری هم شده است. برخی از دره های توچال پوشش گیاهی خیلی خوبی دارد و برخی از كوهپایه هایش پوشش گیاهی بسیار غنی دارد كه در كمتر جایی از ایران پوشش متراكم سالم و خوب به این شكل دیده می گردد.
وی تاكید كرد: توچال یكی از منابع آب مهم تهران است. بخش مهمی از آب های زیرزمینی تهران و قنات های تاریخی كه در تهران بوده مربوط می گردد به آبی كه از توچال سرچشمه می گیرد. وقتی ما بارگذاری اضافه نماییم اصلا خاصیت جذب آب كمتر می گردد. آلودگی ناشی از فضولات انسانی بیشتر می گردد. هر چه قدر كلیت طبیعی كوهستان حفظ شود هم از نظر منابع آب حیات وحش چشم انداز بهتر است.
این فعال محیط زیست خاطرنشان كرد: پیشنهاد خاص و مشخص ما این است كه اول از همه این پناهگاه به هیچ عنوان نباید روی قله ساخته شود و دوم اینكه محدوده تله كابین توچال باید كاملا محدود بشود و از این كه هر چند وقت یك بار طرح جدیدی شركت تله كابین عنوان می كند و بعد رئیس مجلس و رئیس جمهور بازدید می روند به نظر ما این ها سازمان یافته است. یعنی با برنامه ریزی این اشخاص صاحب نفوذ را می برند و از زبانشان می كشند كه برای تفریح و توسعه ورزش، این چیزها لازم است. این دولتمردان سرشان آنقدر شلوغ است كه فكر می كنند راه این است.
توسعه در كوهستان زیر پا گذاشتن حق عمومی است
محمدی تاكید كرد: باید تله كابین محدود به همین كه هست بماند. توسعه پیدا نكند و خط دوم هم باید جلویش گرفته شود. الان كل این توچال انگار ملك خصوصی شركت تله كابین توچال شده در صورتیكه این ملك عمومی و منابع ملی برای میلیون ها تهرانی و ایرانی است. این كه هر چند وقت یك بار خط اضافه كنند و پیست درست كنند، این پا گذاشتن روی حقوق عمومی در درجه اول مردم تهران و بعد به صورت كلی مردم ایران است.
وی اخطار داد: نكته دیگر اینجاست كه این برای دیگر شهرها الگو می گردد. یعنی تله كابین توچال كه كار خودش را گسترش می دهد، رستوران را بیشتر می كند، هتل سازی می كند، این عینا الگو برای اصفهان و تبریز و لاهیجان و همدان شده كه تله كابین می سازند و زمین را تصرف می كنند و در واقع پروژه اصلی شان پروژه تصرف زمین است! این را به صراحت می گویم كه به صورت كلی راه اندازی تله كابین نوعا سودآور نیست. یعنی از نظر تعداد مشتری و كسی كه بخواهد سوار تله كابین شود، و تعداد آدمی كه جهت استفاده از خدمات آنجا می رود در مقابل استهلاك و مزد نگه داری این جا توجیه اقتصادی ندارد. چیزی كه در ایران برای سودجویان توجیه دارد، تصرف زمین است. یعنی كوه خواری و همان چیزی است كه مسئولان هم پیشتر گفتند و اخطار دادند و بعد به دنبال آن ساختن رستوران و هتل و گرفتن وام های كلان از بانك ها تحت عنوان توسعه گردشگری می آید و با آن وام ها كارهای دیگری می كنند. این است كه خود تله كابین به نظر من به راحتی یك منشا فساد اقتصادی در ایران است چون كه این مشخصا زیان مالی دارد ولی از آن طرف به خاطر وام هایی كه می گیرند و ساخت و سازی كه می كنند سود بادآورده غیرزایا یا غیرتولیدی این وسط تولید می گردد كه رانت خواری بزرگی است.
اكنون باید دید تنها مفر باقی مانده تهرانی ها برای حضور در طبیعت كوهستان، طبیعی باقی می ماند یا همچون خیلی از نقاط دیگر شهر به مركزی تجاری از انواع خدمات شهری بدل می گردد. پرسشی كه تلاش مكرر خبرنگار مهر برای تماس با شماره تلفن ها و راه های ارتباطی شركت تله كابین توچال جهت یافتن پاسخ آن تا این لحظه ناموفق بوده است، باآنكه خبرگزاری مهر در صورت پاسخگویی این شركت بهره بردار، فرصت را جهت بازتاب این پاسخگویی مغتنم می شمارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب